Τι θα φάνε όλοι αυτοί οι πλεκόστομοι;

Πλεκόστομος είναι το ψάρι που βεντουζώνει τα τζάμια των ενυδρείων και γλύφοντας, τα καθαρίζει από την άλγη. Είναι επίσης γνωστό και ως ψάρι-γλείφτης. Όσο ποιο βρώμικο είναι ένα κοινων-υδρείο τόσο περισσότερους ανθρωπο-γλύφτες χρειάζεται. Η αναξιοκρατία (ή βισματοκρατία) που εγκαθιδρύσαμε σε συνδυασμό με τον ζαμανφουτισμό (ή γραψαρχιδισμό) του μέσου Έλληνα έχουν βρωμίσει το περιβάλλον που ζούμε με αποτέλεσμα να ευνοείται πέραν του δέοντος η ανάπτυξη μακρύγλωσσων, βισματόμορφων ανθρωπο-ψαριδίων.  

Για παράδειγμα ο επιλεγμένος με αυστηρά κομματικο-συγγενικά κριτήρια καθηγητής πανεπιστημίου, λόγω ανεπάρκειας προσόντων έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση με αποτέλεσμα να χρειάζεται απεγνωσμένα την επιβεβαίωση που προσφέρουν τα φοιτητο-σπασικλο-γλυφτρόνια της εκάστοτε σχολής. Επίσης ο πλαγιοτροπο-θετημένος διευθυντής του δημοσίου, είναι κατώτερος αυτών που διοικεί και είναι βέβαιο ότι θα συγκεντρώσει γύρω του, τους ποιο ανίκανους τσιρακο-σάλιαγκες και γλίτσες υπαλλήλους που μπορεί να βρει. Αλλά για την πολιτική τι να πούμε; Όσοι πλησίασαν είδαν κοπάδια γλειωδών αυλοκολάκων να χορεύουν, ως νέο-γιουσουφάκια, εξωτικά γλειφτετέλια πίσω από κώλους καρεκλοκένταυρων ταγών επιζητώντας να λάβουν την άξια ρουσφεταμοιβή τους.

Μα τώρα που η κρίση ήρθε, οι γυμνοσάλιαγκες εξουσιο-κόλακες που έκοβαν βόλτες στων άλλοτε μεγαλο-κομμάτων τις αυλές δεν βρίσκουν την άλγη που χρειάζονται για να τραφούν και οι προοπτικές των μελλοντικών τους οφιτσίων λιγοστεύουν. Περιφέρονται πλέον άστεγοι και πεινασμένοι, με κάποιους να βρίσκουν νέα συρίζματα και άλλους να περιμένουν μια νέα χρυσο-πατριδοκάπηλη αυγή της εξουσίας.  

 

Πλεκόστομος ο μακρύγλωσσος

Το τραγούδι του Ν. Μωραϊτόπουλου «Ο περίπατος του βασιλιά» περιγράφει με νεοκυματική διάθεση πως οι αυλοκόλακες κρατήσανε το βασιλιά τους μακριά από την πραγματικότητα, όταν αυτός αποφάσισε να βγει στις γειτονιές:

Μια φορά και ένα καιρό σε κάποιο τόπο σαν ετούτο εδώ

ξύπνησε ο βασιλιάς πρωί και του' ήρθε ιδέα φαεινή

πώς τάχα ζει ο λαός του η προίκα και το βίος του

όλη η περιουσία του κορώνα κι' εξουσία του

κ ' είπε θα βγει στις γειτονιές στους δρόμους στις πλατείες

για να ρωτήσει αν είναι ζόρικη η ζωή κι' αν γίνονται αδικίες

Το' μάθαν όμως οι αυλικοί κόλακες γλείφτες και... λοιποί

κι αφού βυσσοδομήσαμε άνθη παντού σκορπίσανε

και μουσικοί βρεθήκαν παλιάτσοι θεατρίνοι

μην ακουστούν αλίμονο παράπονα και θρήνοι