Κύκλους κάνει το μυαλό μας

Το μεγαλύτερο επίτευγμα των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων της χώρας, και κυρίως αυτών της τελευταίας 20ετίας, ήταν η μετάλλαξη της βουλής από ένα απλό νομοθετικό σώμα, σε μία βαριά βιομηχανία νομοθετικών σταυρόλεξων για πολύ δυνατούς λύτες. Έτσι για παράδειγμα ο γνωστός σε όλους νόμος για την φορολογία εισοδήματος (ν.2238/1994), τροποποιήθηκε 249 (Διακόσιες σαράντα εννέα) φορές, με 81 (Ογδόντα ένα) διαφορετικούς νόμους προκειμένου να φτάσει την τελειότητα που παρουσιάζει σήμερα. Η κάθε νέα του βελτίωση απαιτεί ειδικά φοροτεχνικά σεμινάρια που πρέπει κάποιος να παρακολουθήσει, για να καταλάβει στο περίπου τι διαβάζει. Για τον προσδιορισμό φυσικά του φόρου, απαιτείται ειδική τεχνογνωσία η οποία έχει αναπτυχθεί μόνο σε ειδικές κρατικές ΔΟΥ.
 

Το μπλογκ είναι πεπεισμένο ότι, ο Bill Gates εμπνεύστηκε τα windows παρακολουθώντας τα παράθυρα που ανοίγουν οι ελληνικοί νόμοι, για τους Υμετέρους. Τα πολλαπλά παράθυρα στην οθόνη του Η/Υ, σχεδιάστηκαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο εκδίδονται οι ελληνικοί νόμοι, διατάξεις και υπουργικές αποφάσεις, το ένα δηλαδή πάνω στο άλλο. Έτσι είτε έχουμε πολλούς νόμους που αφορούν  το ίδιο θέμα ή είτε έχουμε ένα νόμο που αφορά παντελώς  άσχετα μεταξύ τους θέματα. Ποτέ δεν έχουμε ένα νόμο για ένα θέμα γιατί ο νόμος αυτός χάνει το μυστήριό του και υποβόσκει ο κίνδυνος να γίνει αντιληπτός και από απλούς πολίτες.

Ο κοινός εγκέφαλος, αδυνατεί να παρακολουθήσει το ελλη-νομο-μεγαλείο μας

Η ελληνική βουλή που έχει αποκτήσει μία εξαιρετική φήμη, ανάλογη με αυτή των Greek statistics, δικαίως προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης σε βαθμό μάλιστα που συγκροτήθηκε για πρώτη φορά ειδική task force (κοινώς τρόικα) με την συμμετοχή ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ ώστε να μελετήσει και να δοκιμάσει από κοντά τις δυνατότητες του οργάνου αυτού. Με τον ερχομό της τρόικας στην χώρα μας, η βουλή μπόρεσε να επιδείξει τα αστείρευτα μεγαβάτ μπαχάλου που διαθέτει, γοητεύοντας τους τροϊκανούς να αποφάσισαν να παρατείνουν την παραμονή τους στην χώρα. Έτσι έτυχαν μάρτυρες και ενός σπανιότατου τρόπου εφαρμογής νόμων που δημιουργούν ακόμα και νέα έθιμα όπως οι ετήσιες παρατάσεις για την υποβολή φορολογικής δήλωσης που γίνονται ανελλιπώς κάθε χρόνο από το 1994. Το υπουργείο οικονομικών έχοντας κατανοήσει πλήρως την θεωρία σχετικότητας του χρόνου (Albert Einstein), έχει εκδώσει από το 2000 και μετά, 338 (τριακόσιες τριάντα οκτώ) αποφάσεις παράτασης συγκεντρωτικών ΦΠΑ και δηλώσεων εισοδήματος. Η μοναδικότητα αυτή της βουλής, δικαιολογεί απολύτως και τις αποδοχές των υπαλλήλων της, που προσεχώς προγραμματίζουν και την διεκδίκηση βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων.
 

Ένα άλλο δείγμα της απίστευτης ευρηματικότητας που έχει αναπτύξει το ελληνικό κράτος στην εφαρμογή των νόμων, είναι οι μισθοί των δικαστών. Οι αποδοχές των κρατικών μας λειτουργών, ορίζονται βέβαια με νόμους που ψηφίζει η βουλή, στην πράξη όμως καταβάλλονται με βάση ιδιαίτερα εμπνευσμένες αποφάσεις που εκδίδουν οι ίδιοι οι δικαστές. Δόθηκε η ευκαιρία στην τρόικα να γίνει μάρτυρας μίας μνημ(ον)ειώδους δικαστικής απόφασης με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η δική τους μόνο μείωση μισθών και επιδικάστηκε η επαναφορά τους στα προ κρίσης επίπεδα μαζί φυσικά με την καταβολή των αναδρομικών!
 

Η δημιουργία της μίας τόσο μεγάλης γραμμής παραγωγής νομο-πατέντας δεν έγινε φυσικά τυχαία. Προηγήθηκε  η επιτυχής πάταξη κάθε οργανωμένου πολιτικού σχεδιασμού και η διάλυση όλων των επικινδύνων εθνικών προγραμματισμών. Στη συνέχεια, προχώρησαν στην ενθάρρυνση κάθε δυνατού νομοθετικού αυτοσχεδιασμού αλλά και στην επιδότηση όλων των αποσπασματικών υπουργικών αποφάσεων εγκυκλίων κλπ. Οι ανωτέρω πρωτοβουλίες επήλθαν μέσα από ριζοσπαστικούς εξυγχρονισμούς, μεταρρυθμίσεις ακόμα και από την ίδια την επανίδρυση του κράτους του από τον Κ.Καραμανλή. Έτι οι διατελέσαντες υπουργοί υπήρξαν όλοι μεταρυθμιστές με προεξέχοντες τους Υπουργούς Παιδείας.
 

Η πολυσχιδής προσωπικότητα του έλληνα νομοθέτη είναι τέτοια, που επηρέασε ακόμα και την παγκόσμια κουλτούρα. Μετά λοιπόν την αναγνώριση της «φωτογραφία» ως 8η τέχνη, άνοιξε ο δρόμος ώστε η «φωτογραφική διάταξη του νόμου» να αναγνωριστεί ως μία σύγχρονη τεχνοτροπία, ελληνικής φυσικά προέλευσης. 

Μέσα στους κύκλους του μυαλού του έλληνα πολίτη (Cacao Rocks)

Αποσβολωμένος ο απλός πολίτης, παρακολουθεί μέσα από τις ειδήσεις το δημοσιονομικό υπερθέαμα που προσφέρει η βο(υ)λή και τον πιάνει ίλιγγος. Νοιώθει μπροστά στην TV λες και έχει πάρει ναρκωτικά, το μυαλό του περιστρέφεται συνεχώς και τραγουδάει:

"Κύκλους κάνει το μυαλό μου
κι αρρωσταίνω στην ψυχή μου
γύρω να με τρώει νιώθω
χάνω τη ζωή μου"

Οι Χάσμα είναι παλαιό συγκρότημα που χαρακτήρισε την ελληνική punk σκηνή με ανεξάρτητες πάντα D.I.Y. (Do it yourself) κυκλοφορίες τους. Το «κάτι σαν ψέμα» του 1998, κοινώς "τα σπάει" και  ήταν αδύνατο να μην γίνει κλασικό!

 

A.C.A.B. ή αλλιώς All Cops Are Bastards

Το ακρωνύμιο A.C.A.B. σε ελεύθερη μετάφραση, μπορούμε να πούμε ότι αντιστοιχεί με το δικό μας Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι. Ξεπήδησε πιθανότατα από τους τοίχους των αγγλικών φυλακών και χρησιμοποιείτε πλέον διεθνώς, σε graffiti, τραγούδια, tattoo κλπ. Παρόλο που είμαι επιφυλακτικός στις γενικεύσεις, τα τσιτάτα και τα κλισέ, οφείλω να παραδεχτω ότι πάντα έχουν κάποια βάση και δεν δημιουργούνται τυχαία. 
  

Α.C.A.B. σε τοίχο των Εξαρχείων

Όσοι έχουν δει την Γερμανική ταινία «Το πείραμα», θα γνωρίζουν σίγουρα ότι αναφερόταν σε ένα διάσημο ψυχολογικό πείραμα. Στην πραγματικότητα, το 1971 ένας καθηγητής ψυχολογίας του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, επέλεξε 24 ψυχικά υγιείς φοιτητές που κλήθηκαν να ζήσουν σε μια εικονική φυλακή, (στα κατάλληλα διαμορφωμένα υπόγεια της σχολής) για 2 εβδομάδες. Οι φοιτητές χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες των δώδεκα αναλαμβάνοντας τους ρόλους των δεσμοφυλάκων και των φυλακισμένων με κάποια ανάλογα προνόμια και κανόνες. Παρόλο που η σωματική βία ήταν απαγορευμένη, οι ακραίες καταστάσεις που δημιουργήθηκαν διέκοψαν το πείραμα σε μόλις έξι ημέρες.
Η αλήθεια είναι ότι το πείραμα δεν τήρησε τους δεοντολογικούς κανόνες που έπρεπε, με αποτέλεσμα να βλάψει τους συμμετέχοντες. Απέδειξε όμως με συνοπτικό τρόπο την γρήγορη διαφθορά που επιφέρει η εξουσία, την εύκολη ταύτιση του ανθρώπου με ρόλους και το πως ένα «κακό» περιβάλλον υπερισχύει «καλών» ανθρώπων, θέματα φυσικά που αφορούν στην λειτουργία της αστυνομίας αλλά και δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό την ανήθικη συμπεριφορά πολλών οργάνων. Το ένα τρίτο των φρουρών για παράδειγμα, εμφάνισε σαδιστική συμπεριφορά λόγω της εξουσίας που τους απέδωσε η «νομιμότητα» του πειράματος και ανέλαβε ηγετικό ρόλο υπό την ανοχή των υπολοίπων.
Από το πείραμα του Στάνφορντ μάθαμε ότι οι άνθρωποι ταυτίζονται πολύ εύκολα με τις ομάδες και τους ρόλους στους οποίους βρίσκονται κάθε στιγμή. Πολλές ωμότητες έχουν διαπραχθεί από συνηθισμένους ανθρώπους που βρέθηκαν ή ζουν σε συνθήκες που τις ευνοούν. Ένα τέτοιο περιβάλλον είναι και η αστυνομία που χωρίς κράτος δικαίου, σαφείς αρμοδιότητες και εσωτερικό έλεγχο μπορεί πολύ εύκολα στα μάτια των πολιτών να μετατραπεί σε χοιροστάσιο.

Με αφορμή τα Δεκεμβριανά γεγονότα του 2008, τα Μεθυσμένα Ξωτικά με το τραγούδι «Οργή» διασκεύασαν το πραγματικά εκρηκτικό "la rage" της Keny Arkana και έδωσαν το δικό τους ραντεβού στα γουναράδικα:

«Ή με τις κουκούλες φίλοι μου ή με τις γραβάτες.
Hasta la muerte mis amigos... ή πιο απλά, ...ραντεβού στα γουναράδικα.»
  

H παλέτα της ζωής του Ακριθάκη

Ο Αλέξης Ακριθάκης (1939-1994) υπήρξε γόνος γνωστής και ευκατάστατης οικογένειας των Αθηνών. Αφού αποβλήθηκε το 1955 δια παντός από την Λεόντειο, ξεκινάει μία περιπετειώδη ζωή, γεμάτη ταξίδια καταχρήσεις και ζωγραφική. Την εποχή που ο Ακριθάκης ξεκίνησε να ζωγραφίζει, δεν υπήρχαν ούτε η street art, ούτε τα γκράφιτι. Κι όμως στα έργα του, βλέπω καθαρά την κουλτούρα του δρόμου μαζί με πολλά «έθνικ» στοιχεία. Ψάχνω για ομοιότητες ανάμεσα στα έργα του και στα γκράφιτι που έχω φωτογραφήσει. 

Οι πρώτες του δουλειές είναι ασπρόμαυρες συνθέσεις, γνωστές και ως “τσίκι - τσίκι” (ο χαρακτηριστικός ήχος της πένας στο χαρτί), ξεκινάνε από μία τυχαία κουκίδα. Ένας ασπρόμαυρος τοίχος του Κεραμικού παραπέμπει στο έργο του, «τσίκι – τσίκι» (1966). Τα βάζω δίπλα – δίπλα και μέχρι και ο φεγγίτης του σπιτιού θέλει να συμβάλει σ’ αυτή την ομοιότητα!

Σχέδιο τσίκι-τσίκι Α. Ακριθάκης (1966)

Τοίχος στον Κεραμικό

Στις μετέπειτα δουλειές του βρίσκουμε σύμβολα, όπως ο ήλιος, το μάτι, το πουλί, η βαλίτσα και πολλά ακόμη χρησιμοποιούνται με έντονα χρώματα και αντιθέσεις. Βρίσκω μία φιγούρα του Cacao Rocks (δεξιά) στο Κολωνάκι που μου μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει από τις «12 ιστορίες» (1974) του Ακριθάκη. Οι χρωματικές αντιθέσεις και η χρήση του ματιού, ενισχύουν την αίσθηση! 

"12 ιστορίες" Α. Ακριθάκης (1974)

Κομμάτι του Cacao Rocks

Η αντιπαραβολή, πετυχημένη ή ατυχής, ελάχιστη σημασία έχει. Είναι η γλυκιά αυθαιρεσία που κάνω βάζοντας ένα γκράφιτι δίπλα σε ένα έργο τέχνης που με διασκεδάζει! Ο Φιλοκτήτης ανήκει στη νέα ελπιδοφόρα γενιά του hip-hop. Στο τραγούδι «Η παλέτα της ζωής μου» αναμιγνύει  όμορφα τα χρώματα με την ζωή, στήνοντας έναν πίνακα με έγχρωμους στίχους:

"Το κάθε τι συνδυάζεται με τα χρώματα,

καταστάσεις πρόσωπα ήχοι μα και αρώματα

πάρε μια γεύση απ' τη παλέτα της ζωής μου,

από τον πίνακα χρωμάτων της ψυχής μου."