H παλέτα της ζωής του Ακριθάκη

Ο Αλέξης Ακριθάκης (1939-1994) υπήρξε γόνος γνωστής και ευκατάστατης οικογένειας των Αθηνών. Αφού αποβλήθηκε το 1955 δια παντός από την Λεόντειο, ξεκινάει μία περιπετειώδη ζωή, γεμάτη ταξίδια καταχρήσεις και ζωγραφική. Την εποχή που ο Ακριθάκης ξεκίνησε να ζωγραφίζει, δεν υπήρχαν ούτε η street art, ούτε τα γκράφιτι. Κι όμως στα έργα του, βλέπω καθαρά την κουλτούρα του δρόμου μαζί με πολλά «έθνικ» στοιχεία. Ψάχνω για ομοιότητες ανάμεσα στα έργα του και στα γκράφιτι που έχω φωτογραφήσει. 

Οι πρώτες του δουλειές είναι ασπρόμαυρες συνθέσεις, γνωστές και ως “τσίκι - τσίκι” (ο χαρακτηριστικός ήχος της πένας στο χαρτί), ξεκινάνε από μία τυχαία κουκίδα. Ένας ασπρόμαυρος τοίχος του Κεραμικού παραπέμπει στο έργο του, «τσίκι – τσίκι» (1966). Τα βάζω δίπλα – δίπλα και μέχρι και ο φεγγίτης του σπιτιού θέλει να συμβάλει σ’ αυτή την ομοιότητα!

Σχέδιο τσίκι-τσίκι Α. Ακριθάκης (1966)

Τοίχος στον Κεραμικό

Στις μετέπειτα δουλειές του βρίσκουμε σύμβολα, όπως ο ήλιος, το μάτι, το πουλί, η βαλίτσα και πολλά ακόμη χρησιμοποιούνται με έντονα χρώματα και αντιθέσεις. Βρίσκω μία φιγούρα του Cacao Rocks (δεξιά) στο Κολωνάκι που μου μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει από τις «12 ιστορίες» (1974) του Ακριθάκη. Οι χρωματικές αντιθέσεις και η χρήση του ματιού, ενισχύουν την αίσθηση! 

"12 ιστορίες" Α. Ακριθάκης (1974)

Κομμάτι του Cacao Rocks

Η αντιπαραβολή, πετυχημένη ή ατυχής, ελάχιστη σημασία έχει. Είναι η γλυκιά αυθαιρεσία που κάνω βάζοντας ένα γκράφιτι δίπλα σε ένα έργο τέχνης που με διασκεδάζει! Ο Φιλοκτήτης ανήκει στη νέα ελπιδοφόρα γενιά του hip-hop. Στο τραγούδι «Η παλέτα της ζωής μου» αναμιγνύει  όμορφα τα χρώματα με την ζωή, στήνοντας έναν πίνακα με έγχρωμους στίχους:

"Το κάθε τι συνδυάζεται με τα χρώματα,

καταστάσεις πρόσωπα ήχοι μα και αρώματα

πάρε μια γεύση απ' τη παλέτα της ζωής μου,

από τον πίνακα χρωμάτων της ψυχής μου."