Πριν λίγους μήνες έγινα φίλος με έναν κύριο που το επάγγελμά του είναι συνταγματολόγος. Ως τότε, ακούγοντας "Σύνταγμα" το μυαλό μου πήγαινε αποκλειστικά στην περιοχή της πλατείας και νόμιζα πως οι συνταγματολόγοι είναι τίποτα τηλεπερσόνες που σχολιάζουν τα επεισόδια που συμβαίνουν συχνά - πυκνά στο Σύνταγμα. Με τον κύριο αυτόν που τον λένε Πάκη Βενιζούγκαλο γίναμε γρήγορα φίλοι και έμαθα από αυτόν πολλά συνταγματικά πράγματα που με ξάφνιασαν και με μόρφωσαν. Ο φίλος μου κατ’ αρχήν έχει για πρότυπα επιφανείς προσωπικότητες της πολιτικής ζωής, από διάφορα κόμματα όπως:
- τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Βαγγέλη Βενιζέλο, κυρίως για την μεγαλοφυή σύλληψη του νόμου «Περί ευθύνης Υπουργών», που διασφάλισε την υπεύθυνη εργασία των Υπουργών απαλλάσσοντάς τους από τις περιττές ευθύνες έναντι των νόμων και από την επιβολή ποινών που δημιουργούν καθυστερήσεις στο έργο των Υπουργείων, αφού κάθε Υπουργός συνεχίζει πάντα το έργο των προηγούμενων. Διαχρονικό επίσης έργο άφησε και με το περίφημο «χαράτσι της ΔΕΗ» που παρόλο ότι κρίθηκε αντισυνταγματικό (μόνο στα άρθρα 2,4,20,21 και 78) από τον Άρειο Πάγο, χαίρει μεγάλης αποδοχής από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και των θεσμών του εξωτερικού που τον επικροτούν και τον διατηρούν σχεδόν αναλείωτο.
- τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, που μερίμνησε για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης σύμφωνα με το Σύνταγμα υπογράφοντας πάνω από 200 χιλιάδες προσλήψεις αορίστου στο δημόσιο, αντικαθιστώντας τις χρονοβόρες και περιττές γραφειοκρατίες του ΑΣΕΠ, με το ευέλικτο σύστημα των προσωπικών συνεντεύξεων,
- και τέλος τον Γιώργο Κατρούγκαλο που εάν και ελάχιστο χρόνο που ανέλαβε το Υπουργείο Εργασίας, ξεκίνησε άριστα το έργο του φροντίζοντας για την τιμωρία των 903 επίορκων Δημοσίων Υπαλλήλων που βρήκε, επιβάλλοντας την επιστροφή τους στις σκληρές συνθήκες εργασίας του Δημοσίου και την πληρωμή τους με τον πενιχρό μισθό του Δημοσίου αντί της τεμπέλικης αργίας στην οποία βρισκόντουσαν έως τότε.
Παρά τις ενστάσεις μου, ο Πάκης Βενιζούγκαλος με έπεισε για το διαχρονικό έργο αυτών των ανθρώπων που αναγνωρίστηκε και από αντιπάλους, όπως του Βενιζέλου από την ΝΔ και του Παυλόπουλου από το ΣΥΡΙΖΑ. Ο Προκόπης μάλιστα επιβραβεύτηκε και με την Προεδρία της Δημοκρατίας. Τώρα είμαι πεπεισμένος πως και το έργο Κατρούγκαλου θα αναγνωριστεί σύντομα από το ΠΑΣΟΚ ή και από άλλα κόμματα, γιατί οι πολιτικές αυτές, διαμορφώνονται από ειδικούς του Συντάγματος, είναι υπερκομματικές και κυρίως προς το συμφέρον του πολίτη. Επίσης, ο Πάκης μου έμαθε πόσο πολύ εξελίχθηκε η Αθηναϊκή Δημοκρατία στη σύγχρονη Ελλάδα. Ο παρακάτω διάλογος υπήρξε πολύ διαφωτιστικός για μένα:
- Πάκης: Δημοκρατία σήμερα φίλε μου, είναι το πολίτευμα όπου «η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού».
- Εγώ: Αλήθεια βρε Πάκη; Η ανιψιά μου, η Αμαλία απ’ του Παπάγου, λέει πως «η εξουσία πηγάζει από τα χρήματα, ασκείται από διαπλεκόμενους και υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα».
- Εγώ: Αλήθεια βρε Πάκη; Η ανιψιά μου, η Αμαλία απ’ του Παπάγου, λέει πως «η εξουσία πηγάζει από τα χρήματα, ασκείται από διαπλεκόμενους και υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα».
- Πάκης: Την έχουν παρασύρει φίλε μου οι ακραίοι εθνικιστές, που θέλουν να ανατρέψουν το Σύνταγμα με πραξικόπημα.
- Εγώ: Μα αυτό είναι τρομερό. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έπρεπε κάποιος να φυλάει το Σύνταγμα;
- Πάκης: Μα αυτό το προβλέπει με σοφία το ίδιο το Σύνταγμα, φρουρός του είναι ο λαός.
- Εγώ: Ο λαός; Και πως γίνεται αυτό;
- Πάκης: Αγνοείς αγαπητέ μου φίλε καθως φαίνεται, το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος, το υπ.αριθμ. 120 που παλαιοτέρως ήταν γνωστότερο και ως ένα- ένα –τέσσερα (114). Εκεί ορίζεται σαφώς ότι: «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη Βία».
- Εγώ: Καλό μου ακούγεται, αν και ο ξάδερφός μου ο Άρης από τα Εξάρχεια, μου φαίνεται πως το λέει κάπως διαφορετικά.
- Πάκης: Πώς δηλαδή;
- Εγώ: Να, λέει πως «η διατήρηση του ατομικού Συμφέροντος επαφίεται στη φαυλοκρατία των Ραγιάδων, που δικαιούνται να μετέρχονται κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με το Νόμο».
- Πάκης: Νομίζω πως έχει παρασυρθεί και ο ξάδερφός σου φίλε μου. Τέτοια λένε οι αντεξουσιαστές που θέλουν να ανατρέψουν το Σύνταγμα με επανάσταση. Η εξουσία φίλε μου όπως σου είπα πηγάζει από τον λαό, ασκείτε και υπηρετεί τον λαό.
- Εγώ: Αυτό το καταλαβαίνω, γι’ αυτό εξάλλου φωνάζουν στις διαδηλώσεις πως νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.
- Πάκης: Έτσι ακριβώς, και μην ξεχνάς πως ο συνδικαλιστής είναι αυτός που εκπροσωπεί τους εργάτες. Άρα νόμος είναι το δίκιο του συνδικαλιστή.
- Εγώ: Μα... συνδικαλισμό στην Ελλάδα έχει μόνο ο Δημόσιος Τομέας…
- Πάκης: Εκεί είναι που μας χρειάζεται φίλε μου, οπότε μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε πως νόμος είναι το δίκιο του Δημοσίου Υπαλλήλου.
- Εγώ: Λες αυτός να είναι ο λόγος που δεν τους αξιολογούμε, τους προστατεύουμε από μνημόνια, τους επαναφέρουμε στη δουλειά τους όταν παρανομούν και ανεχόμαστε την παράλογη γραφειοκρατία τους;
- Πάκης: Ακριβώς γι’ αυτό φίλε μου, γιατί ο Δημόσιος Υπάλληλος υπηρετεί το γενικότερο συμφέρον και έχει πάντα δίκιο. Συνεπώς με την προστασία του, θωρακίζουμε τους νόμους και το Σύνταγμα εν γένει!
- Εγώ: Μπράβο βρε Πάκη, επιτέλους κατάλαβα τις πολιτικές των κυβερνήσεων γιατί όλα αυτά τα χρόνια αισθανόμουν σαν ηλίθιος. Ευτυχώς όμως που έχουμε εσάς τους Συνταγματολόγους – Πολιτικούς για να προσέχετε το Σύνταγμα και πολλούς Δημοσίους Υπαλλήλους που φυλάνε τους νόμους! Τώρα μάλιστα! βγαίνει νόημα! Ευτυχώς….
- Εγώ: Μα αυτό είναι τρομερό. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έπρεπε κάποιος να φυλάει το Σύνταγμα;
- Πάκης: Μα αυτό το προβλέπει με σοφία το ίδιο το Σύνταγμα, φρουρός του είναι ο λαός.
- Εγώ: Ο λαός; Και πως γίνεται αυτό;
- Πάκης: Αγνοείς αγαπητέ μου φίλε καθως φαίνεται, το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος, το υπ.αριθμ. 120 που παλαιοτέρως ήταν γνωστότερο και ως ένα- ένα –τέσσερα (114). Εκεί ορίζεται σαφώς ότι: «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη Βία».
- Εγώ: Καλό μου ακούγεται, αν και ο ξάδερφός μου ο Άρης από τα Εξάρχεια, μου φαίνεται πως το λέει κάπως διαφορετικά.
- Πάκης: Πώς δηλαδή;
- Εγώ: Να, λέει πως «η διατήρηση του ατομικού Συμφέροντος επαφίεται στη φαυλοκρατία των Ραγιάδων, που δικαιούνται να μετέρχονται κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με το Νόμο».
- Πάκης: Νομίζω πως έχει παρασυρθεί και ο ξάδερφός σου φίλε μου. Τέτοια λένε οι αντεξουσιαστές που θέλουν να ανατρέψουν το Σύνταγμα με επανάσταση. Η εξουσία φίλε μου όπως σου είπα πηγάζει από τον λαό, ασκείτε και υπηρετεί τον λαό.
- Εγώ: Αυτό το καταλαβαίνω, γι’ αυτό εξάλλου φωνάζουν στις διαδηλώσεις πως νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.
- Πάκης: Έτσι ακριβώς, και μην ξεχνάς πως ο συνδικαλιστής είναι αυτός που εκπροσωπεί τους εργάτες. Άρα νόμος είναι το δίκιο του συνδικαλιστή.
- Εγώ: Μα... συνδικαλισμό στην Ελλάδα έχει μόνο ο Δημόσιος Τομέας…
- Πάκης: Εκεί είναι που μας χρειάζεται φίλε μου, οπότε μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε πως νόμος είναι το δίκιο του Δημοσίου Υπαλλήλου.
- Εγώ: Λες αυτός να είναι ο λόγος που δεν τους αξιολογούμε, τους προστατεύουμε από μνημόνια, τους επαναφέρουμε στη δουλειά τους όταν παρανομούν και ανεχόμαστε την παράλογη γραφειοκρατία τους;
- Πάκης: Ακριβώς γι’ αυτό φίλε μου, γιατί ο Δημόσιος Υπάλληλος υπηρετεί το γενικότερο συμφέρον και έχει πάντα δίκιο. Συνεπώς με την προστασία του, θωρακίζουμε τους νόμους και το Σύνταγμα εν γένει!
- Εγώ: Μπράβο βρε Πάκη, επιτέλους κατάλαβα τις πολιτικές των κυβερνήσεων γιατί όλα αυτά τα χρόνια αισθανόμουν σαν ηλίθιος. Ευτυχώς όμως που έχουμε εσάς τους Συνταγματολόγους – Πολιτικούς για να προσέχετε το Σύνταγμα και πολλούς Δημοσίους Υπαλλήλους που φυλάνε τους νόμους! Τώρα μάλιστα! βγαίνει νόημα! Ευτυχώς….
Ο Πάκης υπήρξε πολύ καλός φίλος που μου άνοιξε τα μάτια και με βοήθησε να αποκτήσω, άποψη για τα πράγματα. Τελευταία δεν τον βλέπω πολύ γιατί έχει μπλέξει για τα καλά με την πολιτική, μαθαίνω όμως πως τα πηγαίνει πολύ καλά και είμαι βέβαιος πως μία μέρα θα τον καμαρώσω μεγάλο Υπουργό. Φυσικά θα τον ψηφίζω σε όποιο κόμμα κι αν βρίσκεται, εξάλλου ότι χρειαστώ έχω το θάρρος να πάω να τον βρω…
*******
Το όνομα του τελευταίου άρθρου του Συντάγματος 114 χρησιμοποιούσε ένα crew από την Θεσσαλονίκη που έκανε bombing στην πόλη.
 | ||
| Οι 114 μαζί με τους NDA στην Εμ. Μπενάκη, στα Εξάρχεια |
Όλα αυτά τα χρόνια, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, μασήσαμε όλοι κουτόχορτο. Πράσινες ευθύνες Υπουργών, Γαλάζιες προσλήψεις, Κόκκινες ατιμωρησίες Δημόσιων λειτουργών και πολύχρωμα χαράτσια είναι λίγα μόνο από τα κομμάτια του πάζλ που συνθέτουν ένα Σύνταγμα κουρελόχαρτο. Εμείς αδυνατώντας να δούμε όλη την εικόνα και να αντιδράσουμε, παρακολουθούμε τους πάσης φύσεως Υπουργούς να ξεσκίζουν σελίδα, σελίδα το Σύνταγμα νομοθετώντας όπως τους βολεύει κάθε φορά, με προεξέχοντες τους Συνταγματολόγους-Υπουργούς που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πως να υποσκάπτουν έντεχνα αυτό που σπούδασαν. Η επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος ας βασιστεί λοιπόν στη ρήση του Λουδοβίκου του 16ου «είναι νόμιμο διότι το θέλω», που ελάχιστα απέχει από την ρήση Βουλγαράκη του «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Η κορυφαία ελληνική φωνή, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου εξοργίζεται και ξεφωνίζει τους Υπουργούς με το τραγούδι Χαίρε...! (2014), σε στίχους (και μουσική) του Απόστολου Μπουλασίκη που τα λέει (δικαίως) έξω από τα δόντια:
Χαίρε υπουργέ με περηφάνια τόση
Χαίρε υπουργέ που έσωσες τη δόση,
Μα έτσι κι ο τροχός γυρίσει και σε δώσει
Να ΄ξερα εσένα ρε, ποιος πούστης θα σε σώσει
Χαίρε υπουργέ στα κόκκινα χαλιά σου
Που μετανάστες έστειλες τα πιο καλά παιδιά σου
Ένα θα σου πω και τ΄άλλα χάρισμα σου
Γαμώ τα υπουργεία σου, γαμώ και τα λεφτά σου
Χαίρε υπουργέ που έσωσες τη δόση,
Μα έτσι κι ο τροχός γυρίσει και σε δώσει
Να ΄ξερα εσένα ρε, ποιος πούστης θα σε σώσει
Χαίρε υπουργέ στα κόκκινα χαλιά σου
Που μετανάστες έστειλες τα πιο καλά παιδιά σου
Ένα θα σου πω και τ΄άλλα χάρισμα σου
Γαμώ τα υπουργεία σου, γαμώ και τα λεφτά σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου